Reisverslag Thailand


Home


Even voorstellen

 

Onze plannen

Reisverslagen

Kidscorner

Foto's

Contact

  
 Vervolg = Reisverslag Laos

  
  Zaterdag, 12 december,

  Gelukkig, alle meiden zijn redelijk opgeknapt, althans genoeg om de reis voor de komende 3 dagen aan te gaan.
  Vandaag een reis in een mini-bus naar Chang Kiong, een grensplaatsje in het Noord-Oosten van Thailand, gelegen aan de oevers van de Mekong.
  Een busreis van zoŽn 6 uren. We komen om circa 18.00 uur aan.
  Eerst worden alle backpackers uitgezet bij hun guesthouse voor de overnachting, daarna wij met zijn vieren.
  Wij hebben voor een ietwat luxere optie gekozen namelijk een hotel met eigen wc en douche.
  Het hotel is netjes en we hebben een prachtig uitzicht over de Mekong. De meiden hebben nog niet veel zin in eten.
  We scoren even wat rotiŽs met ei en banaan aan de straatkant en duiken daarna met zijn allen het bed in.

  Vrijdag, 11 december,

  Gisterenavond en vannacht werd Naoussa ziek. Het meisje kon niets binnenhouden en heeft de hele nacht niet geslapen.
  Ook weinig nachtrust voor ons dus. Vanochtend klaagde Idanika over buikpijn en ook Danielle voelt zich beroerd.
  Om 08.00 uur zouden we worden opgehaald voor de excursie en bij wijze van uitzondering zijn ze er nu ook, klokslag 8 uur. 
  Helaas, we zullen alles voor vandaag moeten cancellen.
  We kunnen een andere bezoekster van ons guesthouse nog verblijden met een gratis ticket naar het olifantenpark en zullen vanmiddag 
  proberen nog iets van de kosten terug te krijgen. 
  Hopelijk knappen de meiden in de loop van de dag op en hebben ze de komende nacht een goede nachtrust want we hebben net geboekt
  voor de reis naar Laos en deze duurt 3 volle dagen.
 

  Donderdag, 10 december,

  Vandaag niet veel te melden. Op nuchtere maag zo'n 762 bochten voor onze kiezen gehad, de terugweg van Pai naar Chang Mai.
  Zo'n beetje de thuisbasis voor al onze uitstapjes hier in het Noorden van Thailand.
  Sinds gisteren zie je trouwens ook dat men overal bij de hotels en de guesthouses de kerstversieringen aanbrengt.
  Voornamelijk voor ons toeristen maar ookvoor een kleine minderheid christelijke Thais. 
  Toch leuk om te zien. Zullen een fotootje bijvoegen. 
  Morgen staat een uitstap gepland naar "The Elephant Nature Park", een soort opvangtehuis voor olifanten. 
  Hier dus geen olifantje rijden, maar leren over en verzorgen van olifanten.

 

  
  Maandag, 7 december.

  Vandaag gaan we op weg naar Pai. Een klein hippie-achtig plaatsje richting Mae Hong Song.
  De komende dagen mailen we verder niet. Gewoonweg omdat we hier niets bijzonders gaan doen. 
  Lekker relaxen, fietsen huren en zelf de omgeving verkennen.
   Veel trotters doen Pai aan onderweg naar Mae Hong Song, waar de meeste Longnecks leven. 
  Wij slaan Mae Hong Song over omdat we reeds kennis hebben gemaakt met de Longnecks. 
  Verder willen de meisjes ook niet zo'n 6 uur in een bus laten zitten met giga veel bochten, wetende dat zij heel snel
  wagenziek worden. 
  Wij hadden met een mini-bus naar Pai wilden reizen, een bochtige rit van zo'n 3 uur maar deze was vol voor de ochtend. 
  Mooi, wij krijgen nu voor dezelfde prijs een prive-taxi. 
  Door de bochtige rit worden de meisjes op het laatste gedeelte alsnog wagenziek en Naoussa moet iets kwijt. 
  Dit ondanks de primatourtjes. Net voor Pai passeren we een road-block. 
  Een controlepost van politie en veel militairen. Omdat Pai en Mae Hong Song nabij de gouden driehoek liggen worden hier veel
  drugs verhandeld en getransporteerd.  Onze taxichauffeur verteld ons dat een paar dagen geleden nog 4 kilo's zijn onderschept 
  met een straatwaarde van 4 miljoen bahts. Ook vinden in de bergachtige omgeving nogal eens schermutselingen tussen beide
  partijen plaats. Zelfstandige trekkings worden dan ook sterk afgeraden. 
  In Pai is de sfeer "laid back". We horen Raggaemuziek en zien dus ook veel rasta's, zowel Thaise als internationale, veel
  "alternatieven" maar ook veel Moslims. Hier komen we eigenlijk de eerste Thaise moslima's met burka's tegen en midden in Pai 
  staat dan ook een grote Moskee. We huren fietsen voor 3 dagen en gaan donderdag, de 10de weer retour naar Chang Mai. 
  Vanuit Chang Mai gaan we onze reis dan vervolgen. Tot mails.  

  Zondag, 6 december,

  Vandaag zoals al eerder verteld even gas terug. De meisjes gaan vanochtend huiswerk maken en op zondag schijnt er een leuke
  markt in Chang Mai te zijn en toevallig is deze bij ons guesthouse om de hoek. 
  Na te hebben geïnformeerd blijkt deze pas na vijven te beginnen.
  Omdat de meisjes wederom zonder boeh of bah hun huiswerk maken hebben we vanmiddag toch nog een verrassing voor hen in
  petto. We gaan naar het "Tiger Kingdom". Een soort kleine dierentuin waar men alleen tijgers en een paar leeuwen houdt en
  waarmee men, uiteraard op eigen risico, op de foto kan. 
  De meisjes geloven hun oren niet en worden onderweg naar het Kingdom steeds nerveuzer. 
  Vragen van: hoe groot zijn de tijgers, bijten ze niet en blijven jullie wel bij ons? 
  Bij het Kingdom moeten we eerst even wat formulieren invullen in verband met de verzekering. 
  Die is inclusief bij het entree wordt ons verteld maar onderaan het formulier staat toch echt in het Engels dat Tijgers roofdieren
  zijn en dat het je eigen risico is. Hoezo verzekering ...... ? Dan gaan we het Kingdom binnen en zien we een paar beste jongens. 
  No way, hier gaan wij niet bij op de foto. Het zijn volwassen exemplaren en we kennen nog de zaak "Siegfried en Roy". 
  Gelukkig zijn er ook nog jongere tijgers, maar ook die van 8 maanden en 15 maanden oud hebben al een behoorlijk postuur en
  dito klauwen en tanden. Gelukkig, op een bord staat dat hier de toegang onder de 15 jaar verboden is. 
  De meisjes kijken bedrukt tot we bij een soort verblijf komen waar twee pasgeboren tijgertjes verblijven. 
  Beiden, een tweeling, zijn 2 maanden oud en uiteraard mogen de meisjes met deze tijgertjes op de foto. 
  Het wordt een mooie fotoshoot (weer tegen extra betaling van de nodige bahtjes). 
  Met twinkeltjes in de ogen nemen de meisjes afscheid van de tweeling. 
  Nu nog even over de markt drentelen, iets eten en dan is ook deze dag weer voorbij.

 
 

  Zaterdag, 5 december,
  
  Onze nacht zit erop. Vannacht meerdere keren wakker geweest door blaffende honden. 
  Achteraf bleek dat enkele mannen uit het dorp op jacht gingen waardoor de honden telkens aansloegen.
  Verder redelijk geslapen, althans voor ons ouders. De kindjes hebben een boerennacht gemaakt. 
  Het is ongeveer 7 uur en in het dorp is het vanaf zo'n half zes al een en al bedrijvigheid. 
  Voordat we gingen slapen werd ons overigens nog wel verteld dat de dorpelingen ons 's-ochtends nog wel iets zouden willen
  verkopen maar dat dit geheel vrijblijvend was. 
  We zien nu echter al de eerste vrouwen hun matjes met koopwaar uitstallen en uiteindelijk, ons ontbijt is net geserveerd, zitten
  zo'n 12 vrouwen met hun koopwaar voor onze ontbijtstek. 
  Het is uiteraard geheel vrijblijvend maar toch zien we van die blikken van: "Vol verwachting klopt ons hart". 
  Het is uiteraard ook 5 december. De meisjes kopen wat spulletjes en dan is het tijd om het Palong dorp te verlaten. 
  Geheel in stijl op de rug van twee olifanten verlaten we het dorp. Over smalle bergpaadjes van zo'n halve meter loodsen deze twee
  reuzen ons naar een stek waar we uiteindelijk weer overstappen op ons gemotoriseerde vervoer.

  Onderweg naar een dorp waar "Longnecks" wonen maken we nog een tochtje met een bamboevlot over de "Ping"-rivier. 
  Lekker relaxend dobberen we in het zonnetje over de rivier en praten we met de kinderen nog na over onze ervaringen
  in het Palong dorp. Ongelovelijk hoe primitief dit volk leeft. Het blijkt ook behoorlijk veel indruk op de kids gemaakt te hebben.
  Dan gaan we verder na onze laatste stop, die bij de "Longnecks". 
  Het blijkt een dorpje te zijn, net even ten Noorden van Chang Mai, waar meerdere bergvolken bij elkaar wonen. 
  Allen krijgen ze een soort subsidie van de Thaise overheid om hier te wonen opdat de toeristen kennis kunnen maken met hun
  leefwijze en tradities. We zien Karen, Palong en natuurlijk de Longnecks. 
  In dit dorp heeft elk volk zijn eigen stek en wonen en leven ze als oudsher (inmiddels wel met G.S.M.). 
  Omdat Naoussa op school al iets had geleerd over de Longnecks vind ze dit helemaal het einde. 
  Een mooie afsluiting van deze tweedaagse trekking. Nu terug naar ons vorige guesthouse. 
  Het zijn twee indrukwekkende maar ook vermoeiende dagen geweest dus morgen nemen we even gas terug.

 


  Vrijdag 4 december.

  Op pad voor een 2-daagse trekking. De gids die meegaat is hetzelfde meisje dan van de fietstocht. 
  Haar nog maar eens naar haar naam gevraagd. Zij heet Oisanee, oftewel Sanni.
  Ook haar vriend gaat mee. Hij heeft momenteel geen werk als gids.
  Net als alle Thais heeft ook hij een nickname namelijk "One". 
  Het klinkt allemaal heel avontuurlijk zo'n 2 daagse trekking maar het begint met een hoog hi di hi, ho di ho -gehalte. 
  De eerste stop is bij een orchideenkwekerij. Daarna bezoeken we een grot. 
  De Chaing Dao grot. Een soort bedevaartsoort voor de Thais in de omgeving van Chang Mai. 
  Het enige leuke aan  deze grot was dat het er echt pikkedonker was, een Thaise met een petroleumlamp voor het 
  licht moest zorgen en je van de ene naar de andere kamer door super kleine en nauwe doorgangen moest kruipen. 
  Voor de kids een spannend avontuur terwijl moeders het Spaans benauwd kreeg. 
  Dan komen we bij een school terecht, ergens midden in de jungle. 
  Hier zou een extra gids op ons wachten, iemand uit het Palong dorp waar we vannacht slapen. Helaas.
  Hij is er niet of nog niet. Even de gelegenheid benutten om deze school te bekijken. 
  Het is een school voor de kinderen van alle dorpen in de wijde omgeving. 
  Er zitten Thaise kinderen op deze school maar ook vele kinderen van bergvolkeren uit de omgeving waaronder Palong 
  kinderen. Omdat het vrijdag is hebben alle kinderen verplicht hun traditionele kleding aan. 
  Het is dan ook een kleurenpracht van de verschillende outfits. 
  Dan is onze gids uit het Palong dorp gearriveerd. Mannetje van 1 meter 60, tenger postuur, gekleed in een blauwe 
  slopperige broek, witte rubberlaarzen, geel voetbalshirt dat van ellende aan elkaar hangt,
  gebreide blauwe wollen muts en niet te vergeten een groot hakmes. 

  De man geeft ons netjes een hand en praat een paar woorden Thais met onze gidsen. 
  Naoussa kijkt verschrikt. Het hele gebit van de man is rood en het lijkt alsof hij zijn hele mond 
  onder het bloed heeft. De man blijkt te kauwen op een combinatie van blad, een witte 
  pasta-achtige substantie en een soort kruiden, een gewoonte bij meerdere bergvolkeren. 
  Het geeft volgens de gidsen een oppeppend gevoel en zou het gebit sterk maken. 
  Bij dat laatste hebben we bij het zien van het gebit van deze man onze twijfels. 
  We beginnen met een wandeling die zo'n 2 uur zou duren. 
  Na zo'n 30 minuutjes komen we door of beter gezegd langs het Palong dorp. 
  Wij denken a, te vroeg en b, aan de tv-serie "Terug in de Rimboe". 
  We gaan verder en de gids slaat een pad in. Hier begint inderdaad onze hike. 
  Een 3 uur durende tocht door de jungle. Zeker 2 uur bergop met onderweg de mooiste uitzichten die je
  maar kunt bedenken. De meisjes doen het weer goed en hebben het alletwee eigenlijk al 
  helemaal gehad maar we moeten door. De gids trakteert ons nog even op een verse papaya die 
  hij uit een boom plukt en dan is het nog zo'n uurtje afdalen voordat we arriveren in het
  Palong dorp. Inderdaad, "Terug in de Rimboe". 
  Tussen de varkens, kippen, kuikens en honden arriveren we bij een hut waar onze slaapplaats voor deze nacht is ingericht. 
  We krijgen even rust.
  Onze Thaise gidsen koken een maaltijd voor ons en vanavond komen de  kinderen uit het dorp iets voor ons  zingen. 
  De meisjes vinden het fantastisch en er komen direct al nieuwsgierige Palong kinderen met hun spelen.
  Onze gidsen showen ons intussen het Wasgebouw (Een koudwaterkraan tussen een aantal bamboe schuttingen) en het toiletgebouw
  (een drietal dorpstoiletten waarvan 1 toiletpot). Hier moeten we het mee doen. 
  Kort daarop volgt voor ons een fantastische maaltijd. Het is eten voor 10 en we voelen ons bezwaard.
  De gids legt uit dat alles wat over is wordt verdeeld onder de dorpelingen. 
  lsof we ons daardoor beter gaan voelen maar alla, er wordt in ieder geval niets van al dit lekkers weggegooid. 
  Voor de kids heeft "Sanni" van aardappelen patatjes gesneden en gefrituurd.
  Na het eten arriveren de eerste Palong kinderen en vrouwen al in hun originele kledij en ook onze meiden worden in een van de
  hutten uitgenodigd, gekleed in Palong kledij en gesminkt. 
  Daarna worden er bij het kampvuur liederen voor ons gezongen. A
  ls blijk van respect moeten de gasten vervolgens ook voor hen zingen. 
  Gelukkig zingt Idanika veel dus daar komen we goed vanaf. Tijd om het was- en toiletgebouw te gaan bezoeken. 
  Idanika vraagt nog hoeveel nachtjes we in het Palong dorp blijven omdat ze het hier zo leuk vind. 
  Tijd om te gaan slapen.

 


  Woensdag, 2 december.

  Het is 08.45 uur en de gids voor onze tour van deze dag meldt zich bij het guesthouse. 
  Het meisje, een Thaise afkomstig van een Karen-bergvolk, is van Chiang Mai Cycling. 
  Met haar maken we vandaag een fietstocht ten Noord-Oosten van Chang Mai. 
  Eerst gaan we met een busje naar het kantoor van hen, gelegen op zo'n half uurtje van ons verblijf. 
  Daar staan onze fietsen klaar. Voor ons allen een heuse merk A.T.B. waarvan die van Idanika aan de fiets 
  van Paps gekoppeld zit. We fietsen in totaal zo'n kleine 4 uur door een authentiek stukje Thailand. 


  Onderweg komen we werkelijk niet 1 andere toerist tegen. 
  De gids legt ons uit dat eigenlijk alleen Nederlanders deze excursies boeken en het nu low-season voor hen is. 
  Dit is echt puur genieten. In elk dorp dat we passeren wordt er geklapt voor de meisjes. 
  Fietsers zien ze hier wel vaker maar kennelijk niet van deze leeftijd en de fietsconstructie van Idanika en paps 
  kennen ze al helemaal niet. Onze gids legt ons van alles en nog wat in duidelijk Engels uit. 
  Over het oogsten van de rijst en andere akkerbouwproducten, vruchten en kruiden, de veestapel, het bhoedisme, 
  de tempels en de lokale scholen. 
  Komen we onderweg hiervan iets tegen dan stoppen we ook daadwerkelijk en mogen we zelf ruiken, proeven en
  proberen. Zo slaan de meisjes de rijstkorrels uit de rijstplanten en bezoeken we een lokale school waar Idanika 
  een liedje in het Engels voor de klas zingt en wij verstelt staan van de tekenkunst van hele jonge kinderen.
  Om circa half drie zijn we terug bij het starting point en brengt de taxibus van Chang Mai Cycling ons terug. 
  "Dit is een dag dat je de tijd vergeet en je je intens gelukkig voelt", aldus een citaat van Daan.


  Dinsdag, 1 december.

  Vandaag een Wat-dag. Een tempeldag dus. We hebben een taxi besproken en gaan eerst naar de Wat Doi Suthep. 
  Een grotere tempel boven op de berg bij Chang Mai. Onderweg naar de tempel krijgen de meiden het zelfs koud. 
  De tempel ligt namelijk meerdere honderden meters boven Chang Mai. 
  Een behoorlijk toeristisch trekpleister met een hoop lokalen die je maar van alles en nog wat willen verkopen. Een voorbeeldje. 
  Er staan verkopers met kooitjes met vogeltjes. Je kunt er dan 1 of meerdere kopen en deze geef je dan de vrijheid terug door ze
  los te laten. Dit moet jouw of je gezin geluk brengen. De handelaar levert het in ieder geval een hoop inkomsten op want de
  vogeltjes zijn zo tam dan ze bijna zelf weer de kooitjes in vliegen. 
  Toch een leuke tempel om te zien. Op de terugweg nog naar de oudste tempel van Chang Mai, de Wat Ched Yot. 
  Geen toeristen hier omdat deze lang niet zo kleurrijk is dan al de anderen. Voor ons echter veel leuker. 
  We krijgen tekst en uitleg van onze taxidriver en vele schoolkinderen zijn bezig met de voorbereidingen voor een Bhoedda-feest
  voor morgen. De meisjes zijn gefascineerd door een aantal koeien die bij deze tempel staan. 
  Ze voeren zestro en bananen. Ze zijn geleend aan de tempel en mensen mogen hier een vrijwillige bijdrage voor doneren. 
  Zodra het geld voor 1 koe bijeen gespaart is wordt deze door de tempel geschonken aan de allerarmsten op het platteland.



 
  Maandag, 30 november,

  Met zo'n 3 uur vertraging komen we in Chang Mai aan. Onze gereserveerde pick-up, voor 07.15 uur, staat nog plichtsgetrouw te
  wachten. Gelukkig, want we willen naar ons guesthouse, ontbijten en douchen. 
  Naoussa en Idanika hebben goed geslapen in de trein maar zien er desondankt getekend uit. Vandaag rustig aan dus. 
  Ons Guesthouse voldoet weer aan onze verwachtingen. Een gezellige verblijfplaats nabij het oude centrum met een ruime
  familiekamer. Vandaag gaan we niet veel ondernemen. 's-middags misschien even naar de dierentuin van Chang Mai die volgens de
  boekjes leuk moet zijn. En inderdaad, die is heel leuk. 
  De kinderen mogen de giraffes zelf voeren en zijn weg van deze dierentuin. Ook maken ze kennis met Lin Ping, een Pandaatje van 6
  maanden oud waar de Thais idolaat van zijn. De dierentuin is echter behoorlijk groot zodat we ook hier weer de nodige meters
  maken. Wij, malle Hollanders, lopen namelijk om alles goed te kunnen zien, de Thai bekijkt alles vanuit een treintje en een monorail,
  loopt in ieder geval geen ene meter.
  Terug naar het hotel dus, even zwemmen, eten, mailtjes beantwoorden en de site bijwerken.

  Zondag, 29 november,

  Vandaag wederom een reisdag. Vanavond met de gereserveerde nachttrein van Bangkok naar Changmai. 
  Vertrek om 18.00 uur, verwachtte aankomsttijd 07.15 uur. We slapen lekker uit, ontbijten riant en checken zo laat mogelijk uit,
  12.00 uur dus. Bagage kunnen we achterlaten in het hotel en zelfs het zwembad en andere faciliteiten mogen we blijven gebruiken
  tot ons vertrek. Paps nog even naar de kapper. Vervolgens de middag aan het zwembad vertoeft. 
  Om 18.00 uur vertrekken we uiteindelijk met de nachttrein, per 1ste klasse, naar Chang Mai. 
  Een trein die bij ons reeds uit het verkeer genomen zou maar enfin, een coupeetje voor ons vieren met vier bedden. 
  Net voor vertrek klinkt het volkslied en iedereen die een uniform aanheeft op iets dat gelijkenis heeft op een uniform gaat in de
  houding staan. Hierna vertrekt onze trein.
  Bij het uitrijden van Bangkok zien we in de duisternis nog de krotten die tussen en direct naast de sporen liggen. 
  Hier wonen de allerarmsten. Nog even iets te eten bestellen in de trein en dan gaat het licht uit.

  Zaterdag, 28 november,

  Vandaag wordt het een reisdag. Om 11.00 uur vertrekken we met de bus naar Bangkok.
  Eerst even afscheid nemen van opa. Trouwens opa, nog bedankt voor de gezellige week. 
  Een rit van zo'n 3 uurtjes, gevolgd door een ritje van een half uurtje met de taxi naar een hotel in het hartje centrum van Bangkok.
  Gisterenavond laat trouwens nog geboekt. We komen aan in een soort ondergrondse parkeergarage die eruit ziet als de oudste van
  Nederland. Donker, klam en muffig en worden door iemand, kennelijk werkzaam bij dit hotel, een donkere gang ingestuurd. 
  Zag er op internet echt anders oud. Uiteindelijk zien we twee deuren met een verlichte gang erachter. 
  Ongelooflijk, een mooi, echt mooi hotel. 's-avonds nog even door de backpackers-buurt van Bangkok.
  Leuk, allemaal jonge trotters en oudere hippie-achtigen. Weer een ervaring rijker. De meisjes kijken hun ogen uit en zijn in hun sas.
 Morgen reizen we door naar het Noorden van Bangkok. Met de nachttrein van Bangkok naar Changmai.

  De afgelopen week.

  De afgelopen week zijn we eigenlijk de hele week in Hua Hin of de directe omgeving gebleven. We wilden opa bezoeken en hadden
  deze week ingepland als een soort acclimatisatie. Wennen aan de temperatuur, de omgeving, het eten, het ritme van reizen
  met verplichtingen. Huiswerk moet er gemaakt worden en kinderen kunnen niet elke avond laat opblijven zoals op een vakantie. 
  Een bepaald regelmaat is noodzakelijk als je zoŽn 5 maanden wegblijft. Wij denken nu dit ritme te pakken te hebben.

  Nu nog even iets over Hua Hin. De koninklijke badplaats van Thailand. Wel, het enige koninklijke aan Hua Hin is dat de Koning er
  inderdaad zijn buitenverblijf heeft. Verder mist Hua Hin elke vorm van grandeur of klasse.
  Het is een ongeorganiseerde chaotische Thaise badplaats die overdag in ieder geval 0 charme heeft. 
  Veel backpackers slaan Hua Hin dan ook over. Het is een plaats waar de vele buitenlandse pensionadoŽs vertoeven. 
  Genietend van een luxe leventje in de zon (het dagelijkse leven kost hier voor ons Westerlingen bijna niets), met meestal een
  jongere Thaise aan hun zijde.
  
  Na vieren, veranderd Hua Hin. Het wordt drukker en drukker. Overal worden er kraampjes opgebouwd en verschijnen er marktjes.
  Garageboxen worden ineens winkeltjes en langzaam maar zeker verschijnen er steeds meer mensen op straat. 
  Als dan de zon ook nog eens onder is gegaan en overal de lichtjes aan gaan wordt Hua Hin een oergezellige, nog steeds
  chaotische, plaats om te vertoeven.

 
  
  Vrijdag, 27 November,

  Ons reisschema iets aangepast vanwege het latere vertrek naar het Noorden.
  Vandaag gaan we met opa naar een groot stuwmeer, zoŽn 80 kilometer van Hua Hin.
  We besluiten niet de grote wegen te pakken maar de landschappelijke weggetjes. 
  Ook dit belooft weer een avontuur te worden.
  De roadmap van opa is namelijk niet zo gedetailleerd, een tom-tom zit niet in zijn auto en al vrij snel 
  verdwijnen de Engelse ondertitelingen onder de plaatsnaambordjes. 
  We zijn nu aangewezen op onze eigen natuurlijke g.p.s. Na zoŽn 2 1/2 uur bereiken we het stuwmeer. 
  Tijd voor een break. We eten onder aan de rivier een beste Thaise maaltijd en de meisjes kunnen even langs 
  de rivier spelen. Onderweg passeren we een grote fabriek van Dole, waar de ananassen worden ingeblikt, de
  eerste grotere rijstvelden, rubberboomplantages en de meisjes worden door opa geattendeerd op een heuse
  grote slang. In Hua Hin gekomen is een ieder poeh. 
  Vanavond wordt het afscheid nemen van Kiss, de vriendin van Opa, want morgen reizen we door naar Bangkok.
  De meisjes gaan op tijd naar bed en wij gaan kijken of alles weer in onze tassen past.

  Donderdag, 26 november,

  Vanochtend naar het station in Hua Hin geweest om de tickets te halen voor de nachttrein naar het Noorden
  voor vrijdag a.s. helaas, full.
  Ook hier moet je ver van tevoren je reserveringen maken want de trein zit vol vanaf gisteren. 
  Wel nog wat slaapplaatsen her en der verspreid maar niet met zijn allen bij elkaar.
  De eerste mogelijkheid is zondag. Direct boeken dus. Dan voor de zekerheid ook maar via het world wide web
  de accomodatie in Chang Mai vastleggen.
  Bij terugkomst bij het hotel is Naoussa klaar met haar huiswerk en gaan we even naar het strand want
  ......................... Vanmiddag komt Sinterklaas.
  Idanika is al hieperdepiep en weet dat de Sint binnenkort heel druk is in Nederland en eventjes eerder een
  uitstapje maakt naar Hua Hin.
  Bij terugkomst in het hotel zijn al haar knutselwerkjes verdwenen en ligt er een briefje van de knutselpiet en
  een zakje, inmiddels gesmolten, schuimpjes. Even later wordt er op de deur van onze kamer gebonkt en staat 
  er waarempel een zak met cadeauŽs voor de deur (nog meer spullen om mee te sjouwen). 
  We spreken af dat we alles straks bij opa thuis gaan uitpakken. Zo gezegd, zo gedaan.
  Ook Hua Hin kent vanaf vandaag Mega Mindy.

  Woensdag 25 november,

  Vandaag hebben we niets gepland. De ochtend besteden we aan het huiswerk van Naoussa en vanmiddag willen
   we naar het strand, hier in Hua Hin. Op het strand krijgt Idanika een Thais vriendinnetje en vangt Naoussa
  met haar schepnet vele visjes.
  Paps en mams hebben even tijd voor elkaar en maken plannen voor de rest van de week.
  Eigenlijk willen we vrijdag terug naar Bangkok en dan met de nachttrein naar Chang Mai, in het Noorden van
  Thailand. Na een middagje strand gaan we Žs avonds, op verzoek, met de Tuk-tuk naar een heerlijk eettentje
  nabij het strand.
  Daarna gaan Paps en Idanika langs vele marktjes terug naar het hotel en geven Mams en Naoussa zich over aan
  een heerlijke, 1 uur durende, Thaise body-massage.

  Dinsdag 24 november,

  Vanochtend begonnen met de weektaak van Naoussa. Reizen en vakantie zijn namelijk twee verschillende
  begrippen. Na een begin te hebben gemaakt met de weektaak haalt opa ons op.
  Vandaag gaan we een stuk langs de kust rijden richting het Zuiden. Onze eerste stop is bij een kleine baai 
  waar de vissers met hun bootjes kennelijk net zijn binnengekomen. 
  De mannen sjouwen de netten aan wal en de vrouwen halen met een soort priempjes de vangst uit de netten. 
  We zien reusachtige grote garnalen, inktvissen, kwallen, diverse soorten vis en een haaitje.
  Uiteraard met dit haaitje op de foto. 
  Daarna verder slalommend met een gangetje van 10 km. per uur langs de kust. 
  Sommige wegen zien eruit als een maanlandschap en opa stuurt ons tussen de kraters door. 
  Op een afgelegen stuk wordt een pauze ingelast. We zijn met zijn vijfjes op dit strand en maken met de
  gevonden schelpen een zogenaamde rest-som. 
  Daarna via een Chinese tempel retour de basis. Het is genoeg geweest voor vandaag.







  
  Maandag 23 november,

  Vandaag gaan we met opa naar de tempel van Huay Mon Kohn, oftewel de Wat Huay Mon Kohn. Gelegen even
  buiten Hua Hin. De reis er naartoe al een belevenis op zich. Kids en Pap in de achterbak van de jeep van opa 
  en toeren maar. De fantastisch mooie landschappelijke route door ananas- (sapparot) en rietsuikervelden
  brengt ons naar het tempelcomplex dat in een parkachtige sfeer is en nog deels wordt aangelegd.
  Na 2 uurtjes hebben de kids het mede door de hitte gehad en gaan we terug.
  Even een sapje doen bij opa thuis en dan terug naar het hotel. De avond slenteren we nog even over de
  nachtmarkt bij ons hotel en dan is het tijd om het bed in te duiken.
  In het Hotel blijkt dat Naoussa via de mail de weektaak van haar juf heeft ontvangen.
  Morgenochtend beginnen we dus met het huiswerk.
  
  Zondag, 22 november.

  Vandaag hoeft niets en mag alles. 
  Even kijken hoe we met zijn allen reageren op de lange reis. Žs ochtends even naar het strand geweest maar
  rond 13.00 uur kwam toch nog de man met de hamer. 
  Omdat het hierŽs avonds ook altijd later wordt dan thuis eventjes terug naar het hotel gegaan om weer te
  slapen.  Na de siësta, die ons allen goed deed, nog maar eens met opa uit eten.
  Vanavond afgesloten met een bezoekje aan de nachtmarkt en een crêpe voor de kinderen.

   Vrijdag en Zaterdag, 20 en 21 november,

   Na een lange zit komen we zoals gepland op zaterdagochtend 10.00 uur, Thaise tijd, in Bangkok aan.
  In Nederland is het 6 uur vroeger. De kids hebben het ondanks een korte nachtrust weer prima gedaan.
  Opa staat ons op te wachten en dat betekend naast een leuk weerzien ook nog eens 3 uur in een taxi naar
  Hua Hin, de plaats waar opa woont. Ook dit pakken de kids weer zonder problemen op. 
  Supermeiden zijn het. Onderweg naar Hua Hin vallen overigens onze luiken wel eventjes dicht. 
  In Hua Hin, de koninklijke badplaats van Thailand, direct ingecheckt in ons hotel en een paar
  uurtjes bijgeslapen. Vervolgens op bezoek bij opa, zijn nieuwe huis bekeken en daarna met zijn allen
  uit eten geweest. Voor 40 bath, zoŽn 80 eurocent, heb je een verrukkelijke Thaise schotel. 
  Echt laat kan het vandaag niet meer worden want de eerste twee reisdagen zullen hun sporen nog wel
  achterlaten. Vroeg naar bed dus.

   Voordat we een beginnetje maken met onze reisverslagen willen we langs deze weg
   allereerst een ieder bedanken voor alle leuke reacties vooraf, de presentjes en
   het fantastische afscheid op de school van onze kinderen.